ΝΟΣΤΑΛΓΙΕΣ

Ποιος δεν θα ήθελε να επιστρέψει στα χρόνια που:

Καμία στον κόσμο δεν ήταν πιο όμορφη από τη μαμά. Ήταν η μόνη που μ’ένα φιλί στο τραύμα σου σ΄έκανε αμέσως καλά...

Η χειρότερη τιμωρία και αγγαρεία ήταν να γράψεις εκατό φορές «Δε πρέπει να ξανα...»

«Έχω λεφτά», σήμαινε μόνο να μπορείς να αγοράσεις τσίχλες ή ένα κουλούρι στο διάλειμμα.

Το να γεμίζεις μία σακούλα με βόλους ήταν αρκετό για να σε κρατήσει ευτυχισμένο όλο το απόγευμα.

Η "Αμπάριζα " ήταν ένα παιχνίδι μόνο για τα διαλείμματα και το μόνο που ήθελες ήταν δυο σταθερά σημεία και γρήγορα πόδια

Κλέφτες και Αστυνόμοι» ήταν ένα παιχνίδι που πολύ πιο διασκεδαστικό ήταν να είσαι ο κλέφτης παρά ο αστυνόμος...

πάντα στα τρία κόρνερ ήταν ένα πέναλντι

Το χειρότερο που μπορούσε να συμβεί με το αντίθετο φύλο ήταν να σε έπιαναν παίζοντας το «γιατρό».

Έχει φέρει όπλο στο σχολείο» σήμαινε ότι σ’ έπιασαν να έχεις σφεντόνα...

Ο τελευταίος που θα φτάσει είναι χαζός!!!» ήταν η κραυγή που σ’έκανε να τρέχεις μέχρι που νόμιζες ότι θα σπάσει η καρδιά σου...

Πάντα ανακάλυπτες τις νέες σου ικανότητες εξαιτίας ενός «Βάζω στοίχημα ότι δεν μπορείς να...»

«Πόλεμος» ήταν κάτι που είχε συμβεί πριν γεννηθούμε και ποτέ δεν θα συνέβαινε ξανά...

Οι «βόμβες νερού» ήταν το πιο μοντέρνο, έξυπνο και δυνατό όπλο που είχε εφευρεθεί.

το ποδήλατό σου ήταν VELAMOS και τα παπούτσια σου "Αλυσίδα Ελβιέλα"

νέκρωνε η γειτονιά για να δούμε την "Μάχη" με τον λοχία Σώντερς

τραγουδάγαμε "τα φωτα σβήνουν και βγαίνει ο Τζέμις Μπόντ με την γυναίκα του χωρίς κομπινεζόν" και κοκινίζαμε